Γράφει η Αργυρώ Κραββαρίτη
στο vathikokkino.gr
Η απόφαση του Χίτλερ να παραβιάσει το Σύμφωνο Ουδετερότητας,- μη
επίθεσης Ρύμπεντροπ-Μολότωφ, που είχε υπογράψει με την Ε.Σ.Σ.Δ. στις 23
Αυγούστου 1939 ήταν θέμα χρόνου. Στις 18 Δεκέμβρη 1940 ο Χίτλερ
αποφασίζει να επιτεθεί στην Ε.Σ.Σ.Δ., με την έκδοση της Οδηγίας 21,
επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, λέγοντας : Οι γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις
πρέπει να είναι έτοιμες να συντρίψουν τη Σοβιετική Ρωσία σε μια γρήγορη
εκστρατεία (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα), ακόμη και πριν από τη σύναψη του
πολέμου εναντίον της Αγγλίας¹
¹Εδω πληροφορουμαστε ότι είχε σκοπό να ξεκινήσει πόλεμο και εναντίον της Αγγλίας Ο πόλεμος μάλλον έχει ήδη αρχίσει Από
τις 7-15/9/1940 συντελούνται πολλαπλοί βομβαρδισμοί του Λονδίνου από τη
Λουφτβάφφε με τεράστιες καταστροφές στη βρετανική πρωτεύουσα.
Αξίζει να σημειωθεί’ ότι μετά τη συνομολόγηση της Συνθήκης Μονάχου ο Βρετανός πρωθυπουργός Τσάμπερλεν, πριν αναχωρήσει από το Βερολίνο, είχε μία κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Χίτλερ όπου και συνομολόγησαν και προσυπέγραψαν μία διμερή συμφωνία, Συμφωνία Τσάμπερλεν – Χίτλερ δια της οποίας διακήρυτταν την αμοιβαία επιθυμία επίλυσης των όποιων διαφορών πάντα μέσω διαβουλεύσεων… Οι ειρηνικές επιλύσεις είναι παρελθόν.
‘Οσο για την Συνθήκη Μονάχου, που υπογράφτηκε στις 29 Σεπτέμβρη 1938
στο Μόναχο, μεταξύ Αγγλίας-Γαλλίας και Χίτλερ – Μουσολίνι, στην πολιτική
του «πολιτικού κατευνασμού» οι Σοβιετικοί την είδαν σαν απόδειξη ότι οι
δυτικές δυνάμεις προτιμούσαν να συνεργαστούν ακόμη και με τους
εθνικοσοσιαλιστές, προκειμένου να απομονώσουν την ΕΣΣΔ και να στρέψουν
τις πολεμικές διαθέσεις του Γ΄Ράιχ προς τα ανατολικά. Έτσι, οι
Σοβιετικοί άλλαξαν εξωτερική πολιτική και αποδέχτηκαν προσέγγινη από
τους Γερμανούς. Για αυτόν τον λόγο η Συμφωνία του Μονάχου θεωρείται –
και, όπως τεκμηριώνεται σήμερα, σωστά – προϋπόθεση για το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης του 1939,
Πριν συνεχίσουμε εδώ, επιβάλλεται να τονισουμε ότι η εκδοση ήταν
μυστική, εμπιστευτική τότε.Και συνεχίζει στην Οδηγία 21 ο Χίτλερ
«Για το σκοπό αυτό ο στρατός θα πρέπει να απασχολεί όλες τις
διαθέσιμες μονάδες, με την επιφύλαξη ότι τα κατεχόμενα εδάφη πρέπει να
διασφαλίζονται έναντι αιφνιδιαστικών επιθέσεων.
Για την Πολεμική Αεροπορία θα είναι ένα θέμα της απελευθέρωσης
αυτών των ισχυρών δυνάμεων για την ανατολική εκστρατεία για την
υποστήριξη του στρατού όπου μπορεί να αναμένεται μια γρήγορη ολοκλήρωση
των εργασιών εδάφους και ότι η βλάβη στο Ανατολικό γερμανικό έδαφος από
αεροπορικές επιθέσεις του εχθρού θα είναι όσο το δυνατόν μικρότερη.
Η κύρια προσπάθεια του Πολεμικού Ναυτικού θα
παραμείνει κατηγορηματικά με κατευθύνση ενάντια στην Αγγλία, ακόμη και
κατά τη διάρκεια μιας ανατολικής εκστρατείας.
Θα διατάξει τη συγκέντρωση ενάντια στη Σοβιετική Ρωσία,
ενδεχομένως, οκτώ εβδομάδες πριν από την προβλεπόμενη έναρξη των
εργασιών.
Οι προπαρασκευές που απαιτούν περισσότερο χρόνο για να ξεκινήσει
είναι να ξεκινήσει τώρα-αν αυτό δεν έχει γίνει ακόμα, και πρόκειται να
ολοκληρωθεί μέχρι 15 του Μάη του 1941».
«Πρέπει να θεωρείται αποφασιστικής σημασίας, ωστόσο, ότι η πρόθεση επίθεσης δεν πρέπει ν΄αποκαλυφθεί».
Οι προετοιμασίες των υψηλής εντολών πρέπει να γίνουν με βάση τα εξής:
- Γενικός Σκοπός:
Η μάζα του ρωσικού στρατού στη δυτική Ρωσία πρέπει να καταστραφεί με τολμηρές πράξεις, από την προώθηση βαθιά θωρακισμένων σφηνών, και η υποχώρηση των μονάδων ικανών μάχης στην απεραντοσύνη του ρωσικού εδάφους θα πρέπει να αποτραπεί.
Σε γρήγορη αναζήτηση μια γραμμή είναι στη συνέχεια να επιτευχθεί
η ρωσική Πολεμική Αεροπορία να μην είναι πλέον σε θέση να επιτεθεί σε
γερμανικό έδαφος Ράιχ. Ο απώτερος στόχος της επιχείρησης είναι
να δημιουργηθεί μια γραμμή άμυνας ενάντια στην ασιατική Ρωσία από
γραμμή που αρχίζει περίπου από τον ποταμό Βόλγα στον Αρχάγγελο. Στη
συνέχεια, σε περίπτωση ανάγκης,η τελευταία βιομηχανική περιοχή αριστερά
προς τη Ρωσία στα Ουράλια μπορεί να εξαλειφθεί από την Luftwaffe.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών αυτών η ρωσική Βαλτική Θάλασσα
στόλου θα χάσει γρήγορα τις βάσεις της και ως εκ τούτου δεν θα είναι
πλέον σε θέση να αγωνιστεί.
Αποτελεσματική παρέμβαση από την Ρωσική Πολεμική Αεροπορία πρέπει να εμποδίζεται από ισχυρά χτυπήματα στην αρχή της λειτουργίας»
. Η αναβολή για τον Ιούνιο ήταν αποτέλεσμα των αποτυχημένων
πολεμικών επιχειρήσεων της Ιταλίας στα Βαλκάνια και της αναγκαστικής
εμπλοκής σε αυτές των γερμανικών δυνάμεων. Γράφει ο ίδιος ο Χίτλερ στην
«Πολιτική Διαθήκη» του: «Το πραγματικό πρόβλημα δεν ήταν γιατί η έναρξη
της επιθέσεώς μας έγινε στις 22 Ιουνίου 1941 αλλά μάλλον γιατί δεν
πραγματοποιήθηκε νωρίτερα πράγμα που θα είχαμε κάνει εάν δε μας
παρακώλυαν οι δυσχέρειες που μας προέκυψαν από τους Ιταλούς και τη βλακώδη εκστρατεία τους στην Ελλάδα,
οπότε και θα είχαμε επιτεθεί στη Ρωσία μερικές εβδομάδες νωρίτερα… Εάν ο
πόλεμος είχε παραμείνει αγώνας που τον διεξήγαγαν οι Γερμανοί και όχι ο
Αξονας θα είχαμε τη δυνατότητα να επιτεθούμε εναντίον της Ρωσίας στις
15 Μαΐου του 1941»³ Οντως, όλες οι ιστορικές πηγές
βεβαιώνουν ότι η γερμανική πολεμική μηχανή ήταν σε πλήρη ετοιμότητα για
κάτι τέτοιο, στην εν λόγω ημερομηνία, αν δεν υπήρχαν άλλες
σκοτούρες.εναντίον της Βρετανίας δεν απασχολούσε μονόπλευρα τον Χίτλερ,
με την έννοια ότι δεν επιδίωκε την εξαφάνιση της βρετανικής
αυτοκρατορίας, αλλά τη συμφωνία μαζί της και την αναγνώριση από αυτήν
του ηγετικού ρόλου της Γερμανίας στα ευρωπαϊκά πράγματα. Διά της πειθούς
κάτι τέτοιο στάθηκε αδύνατο, δεδομένου ότι η Βρετανική Αυτοκρατορία δεν
είχε καμία διάθεση να παραδώσει οικειοθελώς την πρωτοκαθεδρία της στον
καπιταλιστικό κόσμο με αποτέλεσμα και το ροκάνισμα του χρόνου αποβαίνει
σε βάρος της ναζιστικής Γερμανίας ενώ ταυτόχρονα λειτουργούσε υπέρ μιας
άμεσης εμπλοκής των Ηνωμένων Πολιτειών στα ευρωπαϊκά πράγματα. Αλλά και
διά της δύναμης των όπλων δε φαινόταν άμεσα πραγματοποιήσιμο ή εν πάση
περιπτώσει στη στιγμή που το επιθυμούσε ο Γερμανός δικτάτορας. Ο ίδιος ο
Χίτλερ ομολογεί: «Η οριστική απόφασή μου να εκκαθαρίσω την υπόθεση με
τη Ρωσία, διά της δυνάμεως των όπλων, ελήφθη μόλις πείσθηκα πως η
Βρετανία είχε ως πάγια θέση της να επιμείνει στην πολιτική της»²
²Ριζοσπάστης Κυριακή 1 Ιούλη 2007, Γιώργος Πετρόπουλος
. ³Ο Χίτλερ ξεχνά ότι ο ίδιος εξέδωσε το σχέδιο
Μαρίτα κατά των Eλλήνων και γενικότερα κατά των συμμάχων, στις
3-12-1940, 15 μερες πριν εκδοσει την οδηγία 21 με την επιχείρηση
μπαρμπαρόσα. και καταφέρεται αόριστα στη «βλακωδη εκστρατεία των Ιταλων
στην Ελλάδα». Με την επιχείρηση Μαριτα ο ίδιος σχεδίαζε επέμβαση των
γερμνων στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ο οποίος παραδέχεται ότι τον
καθυστέρησε.. Ισχυρίζεται επίσης αλαζονικά ότι «Εάν ο πόλεμος είχε
παραμείνει αγώνας που τον διεξήγαγαν οι Γερμανοί και όχι ο Αξονας θα
είχαμε τη δυνατότητα να επιτεθούμε εναντίον της Ρωσίας στις 15 Μαΐου του
1941» και ξεχνά την υποστήριξη και τα συμφέροντα που εχει στην ιταλια,
ρουμανια ,φινλανδία, νορβηγία και ποσο συχνά τα επικαλείται. Ας δουμε το
σχέδιο μαρίτα
«Η έκβαση των μαχών στην Αλβανία εξακολουθεί να είναι αβέβαιη.
Υπό το φως της απειλητικής κατάστασης στην Αλβανία είναι διπλά σημαντικό
να ματαιώσει τις Αγγλικές προσπάθειες για τη δημιουργία, πίσω από την
προστασία ενός βαλκανικου μέτωπου, μια αεροπορική βάση που θα μπορούσε
να απειλήσει την Ιταλία στην πρώτη θέση και, παρεμπιπτόντως, τις
Ρουμάνικα πετρελαιοπηγές. 2. Η πρόθεσή μου είναι κατά συνέπεια- (α) Για
να διαπιστωθεί κατά τους προσεχείς μήνες μια συνεχώς αυξανόμενη δύναμη
στη νότια Ρουμανία. (Β) Από την άφιξη των ευνοϊκών καιρικών συνθηκών κατά πάσα πιθανότητα Μάρτιο -Για να μετακινήσουμε αυτή τη δύναμη σε ολόκληρη τη Βουλγαρία για
να καταλάβουμε την βόρεια ακτή του Αιγαίου και, αν αυτό είναι
απαραίτητο, ολόκληρη η ηπειρωτική Ελλάδα ( «Επιχείρηση Μαρίτα»). Μπορούμε να επικαλεστούμε βουλγαρική υποστήριξη»
«Οι προετοιμασίες για τη μεταφορά των ενισχύσεων μέχρι το συνολικό όριο των είκοσι τέσσαρων τμήματων που προορίζονται για την «Επιχείρηση Μαρίτα» έχει φτάσει.»
«Μαρίτα επιχείρηση» η ίδια θα είναι έτοιμη για την ακόλουθη βάση: (α) Ο
πρώτος στόχος της επιχείρησης είναι η κατάληψη της ακτής του Αιγαίου
και της λεκάνης της Θεσσαλονίκης. Μπορεί να γίνει απαραίτητο να
συνεχίσει την επίθεση με τη Λάρισα και τον Ισθμό της Κορίνθου. (Β) Η πλευρά της επίθεσης θα πρέπει να προστατεύεται κατά της Τουρκίας από το βουλγαρικό στρατό, αλλά γερμανικές μονάδες θα βρίσκονται επίσης σε ετοιμότητα για να ενισχύσει και να υποστηρίξουν αυτό.
(Γ) Δεν είναι ακόμη βέβαιο αν η βουλγαρικοί σχηματισμοί θα παίξουν
οποιοδήποτε άλλο ρόλο στην επίθεση. Η στάση της Γιουγκοσλαβίας δεν είναι
ακόμη ξεκάθαρα ορατή. (Δ) Θα είναι το έργο της Πολεμικής Αεροπορίας για
την αποτελεσματική υποστήριξη σε όλες τις φάσεις στην προώθηση του
Στρατού να εξαλείψει τον εχθρό, στην Πολεμική Αεροπορία και, στο μέτρο
του δυνατού, να αδράξει τις αγγλικές βάσεις στα ελληνικά νησιά με
αερομεταφερόμενα στρατεύματα. (Ε) Το ερώτημα κατά πόσο η «Μαρίτα
επιχείρησης» πρέπει να υποστηρίζεται από τις ιταλικές δυνάμεις, και πως
οι εργασίες αυτές πρέπει να συντονίζονται, είναι δεσμευμένο για
μελλοντική απόφαση.»
«Η πολιτική δράση των στρατιωτικών προετοιμασίών, η οποία είναι
ιδιαίτερα αισθητή στα Βαλκάνια, καλεί για την πιο ακριβή ρύθμιση όλων
των μέτρων που λαμβάνονται από την Ανώτατη Διοίκηση. Η κίνηση των
στρατευμάτων από την Ουγγαρία και την άφιξή τους στη Ρουμανία, θα πρέπει
να κοινοποιούνται, βήμα προς βήμα, από την Ανώτατη Διοίκηση των Ενόπλων
Δυνάμεων και σε πρώτη φάση θα εξηγηθεί ως ενισχύσεις για τη
στρατιωτική αποστολή στη Ρουμανία. Συνομιλίες με Ρουμάνους ή Βούλγαρους
που θα μπορούσε να αποκαλύψει τις προθέσεις μας, καθώς και την
κοινοποίηση των Ιταλών, θα εξαρτηθεί σε κάθε περίπτωση για την έγκρισή
μου, όπως επίσης θα αποστείλει αναγνώριση των κομμάτων και προηγμένες
έδρες.
- Μετά το πέρας της «Επιχείρησης Μαρίτα» οι δυνάμεις που έχουν αναλάβει θα αποσυρθούν για νέες θέσεις απασχόλησης.
- Περιμένω Διοικητές-in-Chief να αναφέρουν σε μένα σχετικά με τα σχέδιά τους. Ο στρατός ήδη το έχει κάνει αυτό. Ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα για τη λειτουργία θα πρέπει να υποβληθεί σε μένα, καθώς και προτάσεις για την ανάκληση των ανδρών από τη βιομηχανία εξοπλισμών, όπου είναι απαραίτητο (αποκατάσταση της «Αφήστε Διευθύνσεων»
Δεν ξέρουμε κατά πόσο η επιχείρηση μαριτα καθυστέρησε την επιχείρηση
μπαρμπαρόσα, ή ήταν απλά μια κίνηση του Χίτλερ να εξασφαλίσει τα νωτα
του και να ανταποκριθει στο Χαλύβδινο Σύμφωνο. Σίγουρα το Ελληνικό
ζήτημα τον απασχόλησε και ταυτόχρονα του κόστισε σε στρατιωτικο
δυναμικό, εξοπλισμο και χρόνο. Κι όλα αυτά γιατί η Ελλάδα δε
συνθηκολόγησε αλλά αντιστεκόταν σθεναρα. Μετα ήταν η Γιουγκοσλαβία που
τον απασχόλησε και εισεβαλλε σ΄αυτήν μετα το πραξικόπημα, αλλά δε
ξέρουμε πόσο τον καθυστέρησε από΄το ρωσικο χειμώνα. Και τέλος τον
απασχολουσε η Ισπανια που με το Γιβραλτάρ θα κάλυπτε τα νώτα του έναντι
των Βρετανών, Η ισπανια κρατησε θεση ουδετερότητας.
ο Χίτλερ , επιμένει να θεωρει την κατοχή της Σ.Ε. κεραυνοβόλο πόλεμο,.στην οδηγία 21, επιχείρηση μπαρμπαροσα λεει:
«III. Διεύθυνση των επιχειρήσεων:
Α Στρατού (εφεξής για την έγκριση των σχεδίων που υποβλήθηκαν σε μένα):
Στη ζώνη των επιχειρήσεων χωρίζονται από τις Pripet Έλη σε νότιο
και βόρειο τομέα, η κύρια προσπάθεια θα καταβληθεί βόρεια της περιοχής
αυτής. θα παρέχεται εδώ δύο Ομάδες Στρατού.
Η νότια ομάδα των δύο αυτών Στρατού Ομάδες-το κέντρο ολόκληρου
του εμπρός θα πρέπει να δοθεί το έργο της εκμηδένισης των δυνάμεων του
εχθρού σε λευκό- Ρωσία με την προώθηση από την περιοχή γύρω και βόρεια
της Βαρσοβίας με ιδιαίτερα ισχυρές θωρακισμένες και μηχανοκίνητες
μονάδες. Η δυνατότητα εναλλαγής ισχυρών κινητών μονάδων για την
Βόρεια πρέπει ως εκ τούτου να δημιουργηθεί, προκειμένου, σε συνεργασία
με τον Όμιλο Βόρειου στρατού που λειτουργει από την Ανατολική Πρωσία στη
γενική κατεύθυνση του Λένινγκραντ, να εξολεθρεύει τις δυνάμεις του
εχθρού που αγωνίζονται στη Βαλτική. Μόνο αφού επιτευχθεί αυτό το πιο
σημαντικό καθήκον, το οποίο πρέπει να ακολουθείται από την κατάληψη του
Λένινγκραντ και της Κρονστάνδης, καθίστανται οι επιθετικές ενέργειες με
στόχο την κατάληψη του σημαντικού κέντρου της κυκλοφορίας και του
οπλισμού της Μόσχας να επιδιωχτούν.
Μόνο μια εκπληκτικά γρήγορη κατάρρευση της ρωσικής αντίστασης θα μπορούσε να δικαιολογήσει με σκοπό δύο στόχους ταυτόχρονα.»
Η κατοχή της Μόσχας, είναι ζωτικής σημασίας για το Χίτλερ.
«[και] στο Βορρά, για την επίτευξη της Μόσχας γρήγορα.
Η σύλληψη αυτής της πόλης σημαίνει μια αποφασιστική επιτυχία πολιτικά και οικονομικά και, πέρα από αυτό, η κατάργηση του πιο σημαντικού σιδηροδρομικού κέντρου».
Και δίνει τεράστια βαρύτητα στη σημασία της… Νορβηγίας
«Η πιο σημαντική αποστολή της ομάδας XXI, ακόμα και κατά τη
διάρκεια των ανατολικών εργασιών, θα εξακολουθεί να είναι η προστασία
της Νορβηγίας. Οι πρόσθετες δυνάμεις που διατίθενται είναι να
απασχοληθούν στο βορρά (Ορεινό Σώμα Στρατού), πρώτα να εξασφαλίσουν την
Περιφέρεια Petsamo και μεταλλεία της, καθώς και τη διαδρομή Αρκτικό
Ωκεανό [σωστά: δρόμος από Ροβανιέμι προς τον Αρκτικό Ωκεανό],
και στη συνέχεια να προχωρήσουν από κοινού με φινλανδικές δυνάμεις
εναντίον του σιδηροδρόμου Μουρμάνσκ και να σταματήσουν τον εφοδιασμό της
περιοχής Μουρμάνσκ από τη στεριά.
Αν μια τέτοια πράξη με αρκετά ισχυρές γερμανικές δυνάμεις
(δύο ή τρία τμήματα) μπορεί να διεξαχθεί από την περιοχή και νότια της
Ροβανιέμι εξαρτάται από την προθυμία της Σουηδίας να έχουν οι
σιδηρόδρομοι τη διάθεση να κάνουν μια τέτοια συγκέντρωση.»
Μπαρμπαρόσα (Κοκκινογένης στα ιταλικά) ήταν το προσωνύμιο
του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Φρειδερίκου Α’, ο
οποίος ηγήθηκε των Σταυροφόρων τον 12ο αιώνα.
«Τελικά η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα ξεκίνησε στις 22 Ιούνη 1941
Το σχέδιο προέβλεπε 2 φάσεις. Με αστραπιαίο πόλεμο θα καταλαμβάνονταν
μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου και πριν ξεκινήσει ο βαρύς Ρωσικός
χειμώνας, οι πόλεις Μινσκ (Λευκορωσία) Κίεβο (Ουκρανία) και Λένινγκραντ (
η πάλαι ποτέ Αγία Πετρούπολη). Στη συνέχεια όλες οι Γερμανικές δυνάμεις
θα “έπεφταν” να ισοπεδώσουν την πρωτεύουσα της χώρας του Στάλιν, τη
Μόσχα. Η Β φάση θα ξεκινούσε στα τέλη της άνοιξης του επόμενου χρόνου
(1942) όταν θα είχε περάσει ο χειμώνας και περιελάμβανε την κατάληψη
όλων των περιοχών (από τον Καύκασο μέχρι το το Ντον) που ήταν
πλουτοπαραγωγικές.
Αρχικά η εισβολή των Γερμανών
ήταν παιχνιδάκι. 3.000.000 άνδρες, 3.580 άρματα μάχης, 7.184 πυροβόλα,
2.830 αεροπλάνα και 750.000 άλογα, πέρασαν τα σύνορα και ξεχύθηκαν. Ούτε
οι ίδιοι πίστευαν πόσο γρήγορα και χωρίς σοβαρή αντίσταση εισχωρούσαν
στη Σοβιετική ενδοχώρα»
Τις πρώτες μέρες του πολέμου η κατάσταση για την ΕΣΣΔ διαγράφηκε πολύ
δύσκολη και, δεν είναι υπερβολή να πούμε, εξαιρετικά επικίνδυνη. Παρά
τη σθεναρή αντίσταση που συναντούσαν, οι εχθρικές δυνάμεις συνέχισαν να
προελαύνουν. Στη βορειοδυτική και νοτιοδυτική κατεύθυνση του μετώπου
κατάφεραν να προχωρήσουν σε βάθος από 300 έως 600 χιλιόμετρα μέσα στο
σοβιετικό έδαφος. Ετσι η σοβιετική ηγεσία από τις 24 Ιούνη προχώρησε
στην εκκένωση και μεταφορά, από τις περιοχές που βρίσκονταν κοντά στο
μέτωπο προς τα ανατολικά, του πληθυσμού, των υπηρεσιών, των πολεμικών
εφοδίων, των εργοστασίων και άλλων αξιών. Ακόμη η ΚΕ του Μπολσεβίκικου
κόμματος επεξεργάστηκε ένα ευρύ πρόγραμμα ανασυγκρότησης της δουλιάς των
κομματικών δυνάμεων και της ζωής της χώρας σύμφωνα με τις πολεμικές
ανάγκες. Ριζοσπάστης Κυριακή 1 Ιούλη 2007, Γιώργος Πετρόπουλος http://www.rizospastis.gr/story.do?id=4106439
Τέσσερις μάχες έκριναν την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα: Α) Η μάχη του
Λένινγκραντ, Β) η Μάχη της Μόσχας (οι μοναδικές πόλεις που δεν έπεσαν
και οι υπερασπιστές τις κράτησαν πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος αλλά
προξένησαν απίστευτες απώλειες και τσάκισαν το ηθικό του μέχρι τότε
αήττητου γερμανικού στρατεύματος). Γ) Η Μάχη του Στάλινγκραντ (η
φονικότερη μάχη του πολέμου. 22 γερμανικές ταξιαρχίες διαλύθηκαν και μια
Στρατιά παραδόθηκε. Στο Στάλινγκραντ οι Σοβιετικοί μέτρησαν 1.169.619
νεκρούς στρατιώτες και πολίτες και οι Γερμανοί 841.000 στρατιώτες. Το
ουσιαστικότερο γεγονός είναι πως οι Γερμανοί δεν πήραν τα πετρέλαια του
Καυκάσου και δεν έφτασαν στο Μπακού. Στις επόμενες επιχειρήσεις πλέον
δεν θα είχαν πετρέλαιο να κινούν τα οχήματα τους.)Δ) η Μάχη του Κούρσκ. Η
μεγαλύτερη αρματομαχία και συγκέντρωση ατσαλιού, στην ιστορία της
ανθρωπότητας. Συντριπτική ήττα των Γερμανών που από τότε και μετά
άρχισαν να αμύνονται και να υποχωρούν ενώ οι Σοβιετικοί ξεκίνησαν την
μεγάλη αντεπίθεση τους με τελικό σταθμό το Βερολίνο.
Η περιφημη ρωσσικη υποχωρηση αποδείχτηκε ολέθρια για τους
χιτλερικούς. Λέγεται, ότι όταν ο Στάλιν έμαθε ότι τα χιτλερικά
στρατεύματα βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τη Μόσχα ειπε το
περίφημο «Άσε τους νεκρούς να περπατάνε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου