'Αρης Αλεξάνδρου

ΝΕΚΡΗ ΖΩΝΗ
Με τις λέξεις σου να είσαι πολύ προσεκτικός
Όπως είσαι ακριβώς μ΄ έναν βαριά τραυματισμένο που κουβαλάς
στον ώμο.
Εκεί που προχωράς μέσα στη νύχτα
μπορεί να τύχει να γλιστρήσεις στους κρατήρες των οβίδων
Μπορεί να τύχει να μπλεχτείς στα συρματοπλέγματα.
Να ψαχουλεύεις στο σκοτάδι με τα γυμνά σου πόδια
Κι όσο μπορείς μη σκύβεις
Για να μη σούρνονται τα χέρια του στο χώμα.
Βάδιζε πάντα σταθερά
Σαν να πιστεύεις πως θα φτάσεις πριν σταματήσει η καρδιά του.
Να εκμεταλλεύεσαι
Κάθε λάμψη απ΄ τις ριπές των πολυβόλων
Για να κρατάς σωστό τον προσανατολισμό σου
Πάντοτε παράλληλα στις γραμμές των δυο μετώπων.
Ξεπνοϊσμένος έτσι να βαδίζεις
Σαν να πιστεύεις πως θα φτάσεις εκεί στην άκρη του νερού
Εκεί στην πρωινή την πράσινη σκιά ενός μεγάλου δέντρου.
Πρoς το παρόν να είσαι πολύ προσεκτικός
όπως είσαι ακριβώς μ΄ενα μελλοθάνατο που κουβαλάς στον ώμο.

 Άρης Αλεξάνδρου

Ο Βακερίτο και το αποσπασμα αυτοκτονίας της φάλαγγας 8 του Κομμαντάντε Τσε Γκεβάρα

Της Αργυρώ Κραββαρίτη
στο http://vathikokkino.gr

Εκείνη την εποχή, ήρθε μαζί μας κι ένα από τα πιο συμπαθητικά και  αγαπητά του επαναστατικού μας πολέμου : «ο μικρός γελαδάρης». Ο μικρός γελαδάρης έπεσε πάνω μας μαζί μ΄ένα σύντροφό του μια μέρα. Μας αναζητούσε ένα μήνα! Ήταν από το Καμαγκουέι, από το Μορον για την ακρίβεια. Όπως ήταν ο κανόνας σε παρόμοιες , του κάναμε διάφορες ερωτήσεις και του δώσαμε μερικές βάσεις πολιτικού προσανατολισμού. Αυτή τη δουλειά την αναλάβαινα συνήθως εγώ. Ο «μικρός γελαδάρης» δεν είχε ιδέα από πολιτική. Έμοιαζε να μην είναι παρά ένα χαρούμενο και γεροδεμένο παιδί που ΄θελε να ζήσει μια θαυμαστή περιπέτεια. Έφτασε ξυπόλητος. Η Σέλια του ΄δωσε ένα ζευγάρι παπούτσια μεξικάνικης κατασκευής ξώρραφα. Κανένα άλλο παπούτσι δεν του ΄ρχόταν, ο Βακερίτο ήταν τόσο μικρός! Με τα καινούρια του παπούτσια και το καπέλο του γκαχίρο έμοιαζε έμοιαζε πραγματικά με μεξικάνο γελαδάρη. Γι΄αυτό και τον βγάλαμε «μικρό γελαδάρη».

 Ο «Βακερίτο» δεν μπόρεσε να δει το τέλος του επαναστατικού αγώνα.

Σκοτώθηκε την παραμονή που πατήσαμε την Σάντα Κλάρα, όντας αρχηγός  αποσπάσματος αυτοκτονιας της φάλαγγας 8.

Στις 27 Δεκέμβρη 1947: ψηφίζεται ο νόμος 509/1947 και κηρύσσεται παράνομο το Κ.Κ.Ε , το Ε.Α.Μ και η Εθνική Αλληλεγγύη

 Γραφει η Αργυρώ Κραββαρίτη


Είναι Δεκέμβρης 1947,  ο Εμφύλιος  μαίνεται.

 Στις 18 Οκτώβρη 1947 η Ασφάλεια με ισχυρές δυνάμεις κατέλαβε τα γραφεία του «Ριζοσπάστη» και κατάσχεσε την περιουσία του υλοποιώντας το υπ' αριθμόν 3219 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών περί οριστικής παύσης της κυκλοφορίας του. Στις 23 Δεκέμβρη 1947 ο Ζαχαριάδης ανακοινώνει την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση (ΠΔΚ) του Δ.Σ.Ε.  

«Τη νύχτα των Χριστουγέννων και μέχρι το πρωί της 26ης του Δεκέμβρη του '47, η Αστυνομία εξαπέλυσε ένα άγριο πογκρόμ εναντίον των κομμουνιστών και των ΕΑΜιτών στην Αθήνα, στον Πειραιά και στα προάστια. Στην πρώτη φάση της επιχείρησης, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, συνελήφθησαν 550 άτομα, ενώ ο κεντρώος υπουργός Δημόσιας Τάξης, Κ. Ρέντης, κάλεσε τους κομμουνιστές να ξεκαθαρίσουν, αν είναι με το επίσημο κράτος ή με τους αντάρτες². «Οι συλλήψεις αυτές - γράφει ο Αλ. Ζαούσης³ - ήταν η πρώτη απάντηση στην αναγγελία της Κυβερνήσεως του Μάρκου. Θ' ακολουθούσαν και άλλες εκατοντάδες ή και χιλιάδες».

O Tσε κι ο αριστερισμός

   Γράφει η Αργυρώ Κραββαρίτη     

στο vathikokkino.gr

«Η τρομοκρατία θα πρέπει να θεωρείται πολύτιμη τακτική όταν ο στόχος της είναι η ζωή κάποιου σημαντικού ηγέτη των τυραννικών δυνάμεων, γνωστού για την απανθρωπιά του, τις κατασταλτικές του μεθόδους ή άλλα χαρακτηριστικά που καθιστούν την εξόντωσή του ωφέλιμη. Όμως , η εκτέλεση ασήμαντων σχετικά προσώπων δεν ενδείκνυται γιατί έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των αντίποινων και νέους θανάτους.

Στο θέμα της τρομοκρατίας οι απόψεις διίστανται. Πολλοί θεωρούν πώς η χρήση της που  προκαλεί την αστυνομική βία και καταστολή, δυσχεραίνει όλες τις περισσότερες ή λιγότερο νόμιμες ή ημιπαράνομες επαφές με τις μάζες και κάνει αδύνατη την ενοποίηση για δράση που θα είναι αναγκαία κάποια κρίσιμη στιγμή στο μέλλον. Αυτό είναι σωστό·αυτό όμως που επίσης συμβαίνει είναι πώς σ΄έναν  εμφύλιο πόλεμο η καταπίεση της κυβερνητικής εξουσίας σε κάποιες πόλεις είναι ήδη τόσο μεγάλη, στην πραγματικότητα κάθε νόμιμη μορφή δράσης καταστέλλεται , έτσι ώστε κάθε ενέργεια των μαζών που δεν υποστηρίζεται από τα όπλα είναι αδύνατη. Επομένως πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί όταν υιοθετούμε τέτοιου τύπου μεθόδους και να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη τις συνέπειες που ίσως έχουν για την επανάσταση» Ανταρτοπόλεμος,Τσε Γκεβάρα, εκδόσεις Άποψη, σελ.31-32

Τσε Γκεβάρα: Βολίβία, η προδοσία από το Κόμμα

Γράφει η Αργυρώ Κραββαρίτη
 στο http://vathikokkino.gr/

«Όπως το περίμενα, η στάση που κράτησε ο Μόνχε ήταν στην αρχή μεν η υπεκφυγή στη συνέχεια δε η προδοσία.

Το Κόμμα ετοιμάζει όπλα εναντίον μας και δε ξέρω μέχρι που  θα φτάσει αλλά αυτό δε θα μας σταματήσει και μπορεί μάλιστα μακροπρόθεσμα να μας εξυπηρετήσει (είμαι σχεδόν σίγουρος). Οι πιο έντιμοι και οι πιο μαχητικοί θα είναι με το μέρος μας ακόμα κι αν περάσουν μεγαλύτερες ή μικρότερες κρίσεις συνείδησης.»  Τσε Γκεβάρα, Ημερολόγιο Βολιβίας, ανάλυση του μήνα Γενάρη 1967, σελ. 70

Έχουν περάσει δυόμισυ και πλέον μήνες από τότε που ο Γκεβάρα είχε κανονίσει να συναντήσει τον γ.γ, του Κ.Κ.Βολιβίας Μόνχε στο Νιανκαουασού στις 7 Νοέμβρη 1966 που έφτασε εκεί ο ίδιος. Έφτασε πολύ αργότερα στις 31 Δεκέμβρη. Ο Τσε θα μάθει αργότερα ότι το Νοέμβρη ο Μόνχε ήταν στη Βουλγαρία. Στην πραγματικότητα είναι εμφανές ότι επισκέφτηκε τη Μόσχα να πάρει οδηγίες από τις σοβιετικές αρχές, καθότι η παραμονή στη Σόφια δεν  είναι δυνατό να τον απασχόλησε σαράντα μέρες.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Βολιβίας ήταν διασπασμένο στην βάση της διαμάχης Κίνας-ΕΣΣΔ.  Ο Μάριο Μόνχε ήταν ηγέτης του φιλοσοβιετικής πτέρυγας.

Η απέραντη μοναξιά του Ερνέστο Τσε Γκεβαρα

Γράφει η Αργυρώ Κραββαρίτη

http://vathikokkino.gr

«Ένα σχοινί πρόσδεσης φαίνεται να έχει σπάσει, και η αγαλλίαση των Κουβανών και των Κονγκoλέζων αναδύθηκε σαν υγρό που βράζει ξεχειλίζοντας το μικρό δοχείο των σκαφών,  που με άγγιζε χωρίς να μου μεταδίδεται  Κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων ωρών της που πέρασα στο Κονγκό, ένιωσα μόνος, με έναν τρόπο που ποτέ δεν είχε νιώσει στην Κούβα ούτε σε καμία από τις περιπλανήσεις μου σε όλο τον κόσμο. Θα μπορούσαμε να πούμε: «Ποτέ δεν έχω νιώσει τον εαυτό μου τόσο μόνο, όπως  σήμερα από τις επιστροφές μου  από όλα τα ταξίδια μου.» Congo Diary,Che Guevara  σελ. 182 

H θλίψη της αποτυχίας, αλλά όχι μόνο. Στην ουσία ο Τσε ένιωθε ότι  δεν είχε πού να επιστρέψει.

76 χρόνια από τη μυστική έκδοση της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα

  Γράφει η Αργυρώ Κραββαρίτη   

στο vathikokkino.gr

Η απόφαση του Χίτλερ να παραβιάσει το Σύμφωνο Ουδετερότητας,- μη επίθεσης Ρύμπεντροπ-Μολότωφ, που είχε υπογράψει με την Ε.Σ.Σ.Δ. στις 23 Αυγούστου 1939 ήταν θέμα χρόνου. Στις 18 Δεκέμβρη 1940 ο Χίτλερ αποφασίζει να επιτεθεί στην Ε.Σ.Σ.Δ., με την έκδοση της Οδηγίας 21, επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, λέγοντας : Οι γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να είναι έτοιμες να συντρίψουν τη Σοβιετική Ρωσία σε μια γρήγορη εκστρατεία (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα), ακόμη και πριν από τη σύναψη του πολέμου εναντίον της Αγγλίας¹

¹Εδω πληροφορουμαστε ότι είχε σκοπό να ξεκινήσει πόλεμο και εναντίον της Αγγλίας Ο πόλεμος μάλλον έχει ήδη αρχίσει Από τις 7-15/9/1940 συντελούνται πολλαπλοί βομβαρδισμοί του Λονδίνου από τη Λουφτβάφφε με τεράστιες καταστροφές στη βρετανική πρωτεύουσα.

Τσε Γκεβάρα: Στάλιν, ιστορικό έγκλημα η λατρεία της εξουσίας

Tης Αργυρώ Κραββαρίτη
στο http://vathikokkino.gr

«Στα ενδεχόμενα λάθη του Στάλιν υπάρχει η διαφορά ανάμεσα σε μια επανασταστατική και μια ρεβιζιονιστική στάση. Εκείνος βλέπει τον κίνδυνο των εμπορικών σχέσεων και προσπαθεί να υπερισχύσει σπάζοντας ό,τι του αντιστέκεται, η νέα ηγεσία , αντίθετα, ενδίδει στην ορμή του εποικοδομήματος και δίνει έμφαση στην εμπορική δραστηριότητα, θεωρητικολογώντας  ότι η  συνολική εκμετάλλευση αυτών των εν λόγω οικονομικών μοχλών θα τους οδηγήσει στον κομμουνισμό. Λίγες είναι οι φωνές που αντιτίθενται δημόσια, υποδεικνύοντας το τεράστιο ιστορικό έγκλημα του Στάλιν: την περιφρόνηση της κομουνιστικής εκπαίδευσης και η εγκαθίδρυση της απεριόριστης λατρείας στην εξουσία». Criticos Apuntes a la Economia Politica, Che Guevara, σελ.214

Tσε Γκεβάρα: Ε.Σ.Σ.Δ. η επιστροφή στον καπιταλισμό

Της Αργυρώ Κραββαρίτη
στο http://vathikokkino.gr



«Ο οικονομικός σοσιαλισμός χωρίς την κομμουνιστική ηθική δε μ΄ενδιαφέρει. Πολεμάμε ενάντια στη μιζέρια αλλά ταυτόχρονα πολεμάμε και ενάντια στην αποξένωση. (…) Αν ο κομμουνισμός παραβλέψει τα δεδομένα της συνείδησης, μπορέι να είναι μέθοδος διανομής αγαθών αλλα παύει να εκφράζει επαναστατικές ηθικές αξίες»¹ Tσε Γκεβάρα , από συνέντευξη στις 25 Ιούλη 1965 στη γαλλική L’express

¹ Κάρλος Ταμπλάδα, Τσε Γκεβάρα: η πολιτική οικονομία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού , εκδόσεις Διεθνές Βήμα, σελ.209-210

Ο Τσε βάζει τον άνθρωπο στο προσκήνιο, συγκρουόμενος με τα γραφειοκρατικά , τεχνοκρατικά πρότυπα οικοδόμησης του σοσιαλισμού, τόσο της Ε.Σ.Σ.Δ. όσο και των Λαϊκών Δημοκρατιών.Ο επαναστατικός ουμανισμός του Τσε, αναδύεται από τη δυσφορία του για τη μηχανιστική προσήλωση σε οικονομικούς σχολαστικισμούς που φέρουν τον άνθρωπο σε δεύτερη μοίρα.

Δεν είναι τυχαία αλλά είναι απρόσμενη η  αρνητική άποψή του για τα σοβιετικά συνέδρια του Κ.Κ.Σ.Ε..

Από τη Γκράνμα στην αιωνιότητα

γραφει η Αργυρώ Κραββαρίτη

Στις 25 Νοέμβρη 1956, στις 2 το πρωί τα λόγια του Φιντέλ που είχαν γίνει περίγελος του επίσημου τύπου άρχισαν να παίρνουν σάρκα και οστά: «Το 1956 θα είμαστε λεύτεροι ή μάρτυρες» .Το Γκράνμα ετοιμάστηκε με κινηματογραφική ταχύτητα. Αφήσαμε το λιμάνι του Τουσμπάν (….)

60 ακριβώς χρόνια μετά την τυπική πλέον εκκίνηση της επανάστασης στην Κούβα, τον απόπλου του θρυλικού Γκράνμα και των συντρόφων του Φιντέλ, στις 25 Νοέμβρη 2016, 10:29 το βράδυ ο Κάστρο έβαλε πλώρη για το τελευταίο μοναχικό ταξίδι προς την αιωνιότητα.