'Αρης Αλεξάνδρου

ΝΕΚΡΗ ΖΩΝΗ
Με τις λέξεις σου να είσαι πολύ προσεκτικός
Όπως είσαι ακριβώς μ΄ έναν βαριά τραυματισμένο που κουβαλάς
στον ώμο.
Εκεί που προχωράς μέσα στη νύχτα
μπορεί να τύχει να γλιστρήσεις στους κρατήρες των οβίδων
Μπορεί να τύχει να μπλεχτείς στα συρματοπλέγματα.
Να ψαχουλεύεις στο σκοτάδι με τα γυμνά σου πόδια
Κι όσο μπορείς μη σκύβεις
Για να μη σούρνονται τα χέρια του στο χώμα.
Βάδιζε πάντα σταθερά
Σαν να πιστεύεις πως θα φτάσεις πριν σταματήσει η καρδιά του.
Να εκμεταλλεύεσαι
Κάθε λάμψη απ΄ τις ριπές των πολυβόλων
Για να κρατάς σωστό τον προσανατολισμό σου
Πάντοτε παράλληλα στις γραμμές των δυο μετώπων.
Ξεπνοϊσμένος έτσι να βαδίζεις
Σαν να πιστεύεις πως θα φτάσεις εκεί στην άκρη του νερού
Εκεί στην πρωινή την πράσινη σκιά ενός μεγάλου δέντρου.
Πρoς το παρόν να είσαι πολύ προσεκτικός
όπως είσαι ακριβώς μ΄ενα μελλοθάνατο που κουβαλάς στον ώμο.

 Άρης Αλεξάνδρου


Φρόντισε
"Φρόντισε οι στίχοι σου να σπονδυλωθούν
με τις αρθρώσεις των σκληρών των συγκεκριμμένων λέξεων.
Πάσχισε να΄ναι προεκτάσεις της πραγματικότητας
όπως κάθε δάκτυλο είναι μια προέκταση στο δεξί του χέρι.
Έτσι μονάχα θα μπορέσουν σαν την παλάμη του γιατρού,
να συνεφέρουν με χαστούκια
όσους λιποθύμησαν
μπροστά στο άδειο πρόσωπό τους".
Άρης Αλεξάνδρου