Τσε Γκεβάρα: «Πολλοί θα με πουν τυχοδιώκτη, και είμαι , αλλά είμαι άλλου είδους…»

γράφει η Αργυρώ Κραββαρίτη

Τσε Γκεβάρα

«Πολλοί θα με πουν τυχοδιώκτη, και είμαι , αλλά είμαι άλλου είδους, από εκείνους που προβάλλουν τα στήθη τους για ν΄αποδείξουν τις αλήθειες τους». Από το αποχαιρετιστήριο γράμμα στους γονείς του, 1965, Κείμενα, Σ.Ε., σελ.192

Η περιπετειώδης φύση του Γκεβάρα είχε φανεί από τα ταξίδια του με μοτοσυκλέτα, αλλά μεγάλος πλέον και «πολύ περισσότερο συνειδητοποιημένος» εξακολουθεί να έλκεται από την περιπλάνηση, όχι άσκοπη, τη ορμή για νέο αντάρτικο. Ναι, λοιπόν ο Τσε ήταν τυχοδιώκτης, όσο δυσάρεστο κι αν ακούγεται αυτό στ΄αυτιά όσων θέλουν ή θέλησαν να τον περιορίσουν στα στεγανά του τέλειου, αψεγάδιαστου , διόλου ατίθασου επαναστάτη. Ο Τσε πρώτα επαναστατεί με τις συνθήκες που ζει και μετά με τον εχθρό. Πρώτα δυσανασχετεί με την Ε.Σ.Σ.Δ. και την Κίνα, στον περίφημο λόγο στ΄Αλγέρι, [στο 2ο Οικονομικό Σεμινάριο Αφροασιατικής Αλληλεγγύης: κάλεσμα για ενιαίο αντιιμπεριαλιστικό αγώνα σε παγκόσμια κλίμακα, σκληρή κριτική στις άνισες ανταλλαγές μεταξύ του "σοσιαλιστικού μπλόκ" και του Τρίτου Κόσμου (25/2)] και μετά βάζει πλώρη για το Κογκό και τη Βολιβία. Με ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, μοιάζει να προκαλεί τη μοίρα του ή καλύτερα την τύχη του και το εγχείρημα δεν απέχει από τυχοδιωκτισμό.

«Στις 15 Φεβρουαρίου, κατά τις εφταμισυ το απόγευμα , γεννιέται στο Σαντιάγκο Ινγκλές της πόλης του Μεξικού η κόρη που περίμεναν. Το όνομά της είναι Ίλδα Μπεατρίς και αποτελεί λόγο διπλής χαράς για μένα. Πρώτα απ΄όλα για το γεγονός ότι ο ερχομός της έβαλε φρένο σε μια καταστροφική συζυγική σχέση και δεύτερον επειδή τώρα έχω την απόλυτη βεβαιότητα ότι θα μπορέσω να φύγω, όπως και να ΄χει το πράγμα∙ ότι η αδυναμία να ζήσω μαζί με τη μητέρα της υπερβαίνει την τρυφερότητα με την οποία την κοιτάζω. Για μια στιγμή μου φάνηκε ότι το μείγμα της γοητείας που μου ασκεί η μικρή και της έγνοιας μου για τη μητέρα της (η οποία από πολλές απόψεις είναι μια σπουδαία γυναίκα και με αγαπάει μ΄έναν τρόπο σχεδόν αρρωστημένο) θα μπορούσε να με μετατρέψει σ΄ένα βαρετό οικογενειάρχη(…) τώρα ξέρω ότι δε θα γίνει έτσι , κι ότι θα συνεχίσω τη μποέμικη ζωή μου The Life and Death of Che Guevara Jorge G. Castaneda, σελ.95 ποιος ξέρει μέχρι πότε, ώσπου το αμαρτωλό κορμι μου να προσγειωθεί στην Αργετινή, όπου οφείλω να εκπληρώσω το καθήκον μου απεκδυόμενος το μανδύα του περιπλανώμενου ιππότη και παίρνοντας στα χέρια μου ένα όπλο μάχης». Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ, Ερνέστο Γκεβάρα, γνωστός ως Τσε, σελ.140

Όταν η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει τον Λάτση

Επιμέλεια Αργυρώ Κραββαρίτη
Νέα κόντρα ΚΚΕ-Χ.Α. στη βουλή με αφορμή τη ρύθμιση για το «πλωτό μουσείο Νεράιδα» του Ιδρύματος Γιάννη Λάτση, που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για την περιστολή των δημοσίων δαπανών. Παράλληλα η κόντρα φέρνει στην επιφάνεια και το πραγματικό πρόσωπο της Χ.Α, αυτό της ναζιστικής οργάνωσης που ξυλοκοπεί εργάτες και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εφοπλιστών.

Ο ειδικός αγορητής της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Παναγιώταρος, είχε αντιταχθεί στην νομοθέτηση της ίδρυσης του μουσείου ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, υπό την αιγίδα του υπουργείου Ναυτιλίας, υποστηρίζοντας πως «δωρίζεται από έναν εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων της γης - και ξέρουμε ότι οι δωρεές που γίνονται στο Δημόσιο συνήθως καταστρέφονται, γιατί το Δημόσιο δεν σέβεται τίποτα που δεν το έχει αποκτήσει με κόπο».

«Θα μπορούσε κάλλιστα αυτό το μουσείο να κάνει πολύ καλή δουλειά, ευρισκόμενο στα χέρια του Ιδρύματος Λάτση» υποστήριξε ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής.

ΕΑΜ: «…έχει πρόγραμμα Λαοκρατία»! – του Νίκου Μπογιόπουλου

76 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, του ΕΑΜ.
   Το ΕΑΜ και ο στρατός του, ο δοξασμένος ΕΛΑΣ, έγραψαν ένα «νέο ’21». Πολέμησαν το φασίστα Γερμανο-Ιταλό κατακτητή, χτυπήθηκαν από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τίμησαν μέχρι τέλους τον όρκο για «Λεύτερη Ελλάδα».
   Ψυχή και καρδιά του ΕΑΜ υπήρξε το ΚΚΕ. Ήδη από τις 1 – 3 Ιούλη του 1941, κατά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, προσδιορίστηκε με ως άμεσο επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του η συγκρότηση ενός μετώπου εθνικής απελευθέρωσης.
    «Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας – έλεγε η απόφαση της Ολομέλειας – καλεί τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του, σ’ ένα εθνικό μέτωπο της απελευθέρωσης» με στόχους

• το διώξιμο της γερμανοϊταλικής κατοχής από την Ελλάδα,
• την ανατροπή της κυβέρνησης – οργανέτου τους,
• την υποστήριξη κάθε συνεπούς αντιφασιστικής δύναμης με όλα τα μέσα,
• το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης απ’ όλα τα κόμματα, που θ’ αποκαταστήσει τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, θα του εξασφαλίσει ψωμί και δουλειά, θα συγκαλέσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση και θα υπερασπιστεί την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική δύναμη».

    Πρώτη έκφραση του καλέσματος του ΚΚΕ ήταν στις 16 Ιούλη του ’41 η δημιουργία του Εργατικού ΕΑΜ. Το ΕΕΑΜ έθεσε ως στόχους του να οργανώσει την εργατική τάξη, τόσο για τις καθημερινές διεκδικήσεις και ανάγκες της, όσο και για την απαλλαγή της από τον κατακτητή μέσω της συγκρότησης ενός πανελλαδικού εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου.